به گزارش سایت خبری پرسون، دولت روحانی از ابتدای روی کار آمدن به درستی، اولویتش را بر لغو تحریمها و خروج پرونده ایران از شورای امنیت سازمان ملل گذاشت اما پس از حصولِ برجام؛ چنان در رویای برجام غرق شد که از حفظ و تعمیقِ روابط با همسایگان و همچنین قدرتِ نو ظهور و بلامنازعِ آیندهِ جهان “چین” که در دوران تحریمهای دوران اوباما، تنها حامی ایران در نظام بین الملل بود، غفلت کرد تا جایی که چینی ها علنا گفتند “ایران در زمانِ تحریم به دلیلِ ناچاری و بی کسی، سمتِ چین آمد اما بعد از برجام با گردش ۱۸۰ درجه ای به سمت اروپا رفت”.
اگرچه اخیرا سعی شد این غفلت و خطای بزرگ دولتِ روحانی با انعقاد تفاهمنامه همکاری راهبردی ۲۵ ساله با چین، جبران شود اما دولت همچنان در سیاست خارجه، از ضرورتِ احیا و گسترش رابطه با همسایگان غافل است و کشورهای دور و نزدیکِ خارجی یکی یکی در حال یار گیری از همسایگانِ ما بر ضدِّ ما! هستند.
در جدیدترین اقدام در این زمینه ۲ روز پیش فرزندِ شهید احمد شاه مسعود (معروف به “شیر دره پنجشیر” و قهرمان ملی افغانستان) به دعوت ماکرون رییس جمهوری فرانسه به این کشور رفت تا شاهدِ نامگذاری خیابانِ منتهی به مهمترین خیابانِ پاریس یعنی شانزلیزه، به نامِ “احمد شاه مسعود” باشد.
رییس جمهوری اسلام ستیزِ فرانسه از آن سوی دنیا فرزندِ ژنرال شهیدِ افغان را به پاریس دعوت می کند تا با تابلویی از او و فرزندش، عکس یادگاری بگیرد
این اقدام فرانسه یعنی آنکه این کشور می خواهد در دلِ مردم افغانستان جایی پیدا کرده و جای پایی در این کشور باز کند تا به اهدافِ خود برسد؛ اهدافی که مطمئنا در راستای اهداف و منافعِ ملی ایرانیان نیست و نخواهد بود. همان طور که مواضع فرانسه در مذاکرات برجام هم در راستای منافع ایران نبود.
فرانسه برای “نفوذ” در افغانستان خیابان منتهی به مشهورترین خیابان پایتختش، پاریس را به نام قهرمان ملی افغان می کند اما در ایرانی که هزینه های زیادی برای دفاع از برادرانش در افغانستان داده، خیابانی به نام احمدشاه مسعود نیست
این وضعیت در حالی ست که شهید “احمد شاه مسعود” (از قومِ تاجیک در افغانستان با مشترکاتِ فراوان نژادی، زبانی، فرهنگی، دینی و مذهبی با مردم ایران) از متحدان نزدیکِ ما در دوران جهاد بر علیه شوروی در افغانستان بوده و پس از آن نیز به دلایل مختلفِ مربوط به منافع ملی ایران (فرمانده نیروهای مقابله کننده با طالبان) مورد حمایتِ مستقیم ما قرار داشت تا جایی که جلساتِ مشترکی بین سربازِ شهید مردم ایران، سپهبد قاسم سلیمانی با احمد شاه مسعود برای تامینِ منافعِ ۲ کشور برقرار بود.
“شانزلیزه” مشهورترین خیابانِ پاریس. گنبد پیروزی در انتهای خیابان در تصویر مشخص است.
با این حال نه در دولت روحانی و نه در دولت احمدی نژاد و نه در دولت خاتمی پس از فوتِ ژنرال مسعود، خیابانی در ایران به نامِ این قهرمان ملی نامگذاری نشد اما فرانسه! در ابتکاری که البته قابل ستایش و بسیار زیرکانه است از هزاران کیلومتر دورتر؛ با نژاد، زبان، فرهنگ و دینِ کاملا متفاوت و بعضا متضاد با مردم افغانستان، فرزند وی را دعوت می کند تا خیابانِ منتهی به خیابانِ شانزلیزه که معروف ترین خیابان پاریس بوده و گنبد پیروزی (یادبودِ سربازانِ فرانسوی کشته شده در راه وطن) در آن قرار دارد را به نام احمدشاه مسعود نامگذاری کند!
دولت روحانی و وزیر خارجه اش محمدجواد ظریف حال که در پایان راه قرار گرفته اند به جای دفاع از عملکردشان و پاسخ به انتقادات، می گویند ما “اختیار” نداشته ایم.
آیا برقراری روابط دوستانه با افغانستان و نامگذاری خیابانی در تهران به نام احمدشاه مسعود نیز در اختیار دولت و وزیر خارجه اش نبوده است!؟
این موضوع نشان می دهد که هم دولتهای پیشین و هم دولت روحانی چقدر در زمینه حفظ پیوندهای ۲ ملت و حفظ منافع ملی در رابطه با افغانستان، غفلت کرده اند و البته در دوران روحانی رویای برجام نیز بر غفلتهای اینچنینی و غافل شدن از حفظِ منافع ملی در ارتباط با همسایگان را تشدید کرد.
منبع : اقتصاد سالم